#Noc Kupały czyli la Fête de Saint-Jean i Las Hogueras de San Juan - świat celebruje równonoc wiosenną

Święto św. Jana jest dniem w którym liczne kraje świata, między innymi Francja i Hiszpania, celebrują nadejście lata w najdłuższy dzień w roku. Ma ono swoje korzenie w święcie pogańskim. Legenda mówi, że niegdyś, na słowiańskiej ziemi, celebrowano boga Ivana Kupałę, silnego i ważnego, który odpowiedzialny był za owoce tej ziemi. Oddawano mu hołd zapalając ogromne ogniska i wrzucając do nich zioła i trawy. Wszyscy mieszkańcy tych ziem, tańczyli i śpiewali dookoła ogniska aż do samego rana.

Katolicka Francja i Hiszpania, postanowiły zastąpić noc Kupały nocą Św. Jana Chrzciciela. Nie ma w tym jednak nic przypadkowego gdyż Ivan w języku słowiańskim znaczy Jan a Kupalo - kąpiel.

Po fuzji tradycji pogańskiej i chrześcijańskiej, datą świętowania tej nocy, stała się data urodzin św. Jana Chrzciciela czyli 24 czerwca ale tradycje związane ze świętowaniem pozostały te same, które miały miejsce w czasach kiedy święto było jeszcze pogańskie.

Ogień rozpalany wieczorem stawał się atrakcją na całą noc. We Francji, zakochani skakali przez ognisko a jeżeli im się udało je sprawnie przeskoczyć, mieli gwarancję, że ich miłość będzie trwała przez kolejny rok. Na znak cnoty i czystości, samotne kobiety nosiły na głowach przez całą noc zrobione przez siebie wianki z polnych kwiatów. Samotne osoby natomiast,  dziewięć razy musiały okrążyć ognisko aby odnaleźć swoją pokrewną duszę. Te osoby, które chciały zapewnić sobie pomyślność, musiały rzucić monetę do ogniska a potem odnaleźć ją w popiele. Jeżeli im się to udało,  zapewnioną mieli pomyślność finansową na kolejny rok. We Francji tradycja zaczyna jednak pomału zanikać, podtrzymują ją jeszcze niektóre małe miasteczka Alzacji i Lotaryngii, Pirenejów i regionu Limousin.

W Hiszpanii natomiast, tradycja wciąż jest żywa i kultywowana w każdym mieście i w każdym regionie. To co jest elementem łączącym to ogień i woda. W Katalonii, ogień rozpalany jest płomieniem pochodzącym z góry Canigou. W Galicji, mieszkańcy muszą dotknąć wizerunku świętego aby oddalić od siebie niepowodzenia i przeskoczyć 9 razy ognisko (podobnie jak we Francji) gdyż jest to noc czarownic a legenda głosi, że w tę noc ten drugi świat jest wyczuwalny, obecny i trzeba przepędzić wszystkie złe duchy. W Alicante pali się 200 ognisk przez całą noc, które pochłaniają wielkie papierowe postaci symbolizujące wiedźmy i czarownice. Odbywają się korridy, spektakle pirotechniczne oraz orszaki ukwieconych osób. w Gironie scenerią do celebrowania światła jest plaża. W Andaluzji, w tym czasie ma miejsce święto Lanjaron które polega na celebrowaniu szynki i wody. Najważniejszym elementem tego święta jest Carrera del agua czyli bieg około 1,5 km ulicami miasta i polewanie się wodą z wszystkiego co się da.A na Wyspach Kanaryjskich, rozpalane są na plaży ogniska pochłaniające stare, nieużywane przedmioty. Kiedy się wypalą, wszyscy idą się kapać do morza pośród kwiatów i owoców, które wcześniej są tam składane. Na wyspie Gran Canaria jest to jedno z najważniejszych świąt podczas roku. Wydarzenia trwają cały tydzień poprzedzający Noc Św. Jana a w samą noc, zwyczaj nakazuje kąpać się w morzu w świetle rozświetlających niebo sztucznych ogni, w oknie natomiast zawiesić można gałązkę lauru aby przyciągnąć powodzenie a odepchnąć złe duchy.

Zamieszczam filmiki, które pozwolą Wam w wersjach językowych oryginalnych, francuskiej i hiszpańskiej, dosłuchać sobie jeszcze więcej na temat obchodów Nocy Św. Jana w Hiszpanii i we Francji.

1. Tío Spanish KLIK

2. Nuit de Saint - Jean en France KLIK

 

Jak widać każda okazja jest dobra aby spędzić czas z przyjaciółmi czy rodziną i aby urozmaicić swoją codzienność. My też mamy swoją Noc Świętojańską i związane z nią rytuały oraz tradycje, które podobnie jak we Francji a jeszcze bardziej w Hiszpanii, przekazywane są z pokolenia na pokolenie i corocznie celebrowane.

Oto parę słówek francuskich pojawiających się w poniższych dokumentach:

le solstice d’été – przesilenie letnie

l`équinoxe – równonoc

les  fêtards – imprezowicze

les superstitions – przesądy

les croyances – wierzenia

les rites – rytuały

les brasiers – ogniska

l’embrasement de l`arbre – zapalenie drzewa

la  purification – oczyszczenie

les sorcières – czarownice

Pozdrawiam i życzę miłej lektury.

Ewa

źródło

źródło